Zdecydowana większość osób dorosłych w dzisiejszych czasach poświęca co najmniej 8 godzin każdego dnia od poniedziałku do piątku na pracę zawodową, której specyfika jest istotnym czynnikiem wpływającym w głównej mierze na ogólną kondycję psychofizyczną jednostki, a także spontaniczną aktywność fizyczną w trakcie dnia, wydatkowanie energii oraz masę ciała [1]. W dodatku, istnieją wyraźne różnice pomiędzy poszczególnymi zawodami w odniesieniu do ilości czasu spędzanego w pozycji siedzącej oraz liczby wykonanych kroków związanych ze spontaniczną aktywnością ruchową w przeciągu 8-godzinnego dnia pracy, co niewątpliwie znacząco oddziałuje na parametry zdrowia kardiometabolicznego, sprawność fizyczną oraz masę ciała pracownika.

Wpływ specyfiki wykonywanego zawodu na dobowy wydatek energetyczny

W świeżo opublikowanej systematycznej pracy przeglądowej i metaanalizie, uwzględniającej 132 publikacje naukowe z tego zakresu oraz łącznie ponad 15 tysięcy uczestników badań, zaobserwowano, że pracownicy biurowi spędzali ogółem najwięcej czasu w pracy, z czego zdecydowaną większość w pozycji siedzącej, lecz także angażowali się najbardziej czasowo w spontaniczną aktywność fizyczną o umiarkowanym i zarazem energicznym stopniu. Z kolei, w niniejszym studium odnotowano również, że pracownicy służby zdrowia charakteryzowali się przede wszystkim aktywnością o niskim stopniu intensywności, natomiast robotnicy i doręczyciele pocztowi aktywnością mieszaną od umiarkowanego do nawet intensywnego poziomu, który był zdeterminowany długością trwania czasu pracy. Co istotne, w skali globalnej, wydatek energetyczny ściśle powiązany z wykonywaną pracą zawodową wyraźnie zmniejszył się licząc od 1960 roku i na domiar tego przewiduje się aktualnie, że nadal będzie spadał, tym samym nasilając rozwój siedzącego trybu życia w społeczeństwie.

Jeśli jesteś w poszukiwaniu zatrudnienia, sprawdź oferty pracy w Krakowie

Skutki zdrowotne siedzącego trybu życia

Stale rosnąca liczba dowodów naukowych sugeruje, że długotrwałe spędzanie czasu w ciągu dnia w pozycji siedzącej wiąże się z nasilonym ryzykiem cukrzycy typu 2, chorób układu sercowo-naczyniowego i nowotworów oraz zwiększonym ryzykiem śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych, z powodu chorób nowotworowych i śmiertelności ogólnej ze wszystkich przyczyn, niezależnie od ilości czasu przeznaczanego na ćwiczenia fizyczne w czasie wolnym od pracy, a także stopnia ich intensywności [2 - 5]. Ponadto, wskaźniki zagrożenia zdrowotnego związanego z prowadzeniem siedzącego trybu życia, w tym długotrwałego oglądania telewizji w trakcie dnia są z reguły zdecydowanie bardziej nasilone przy ogólnym niskim poziomie aktywności fizycznej w porównaniu do wyższego poziomu, bowiem podejmowanie wysiłku fizycznego modyfikuje związek między siedzącym stylem życia a chorobami sercowo-naczyniowymi i umieralnością z powodu raka. Biorąc pod uwagę, przytoczone odkrycia naukowe warto jeszcze raz podkreślić znaczenie większej ilości wysiłku fizycznego zarówno w umiarkowanej, jak i energicznej formie w celu zmniejszenia, a nawet wyeliminowania wspomnianych zagrożeń zdrowotnych, w szczególności dla tych osób, które dużo przebywają w pozycji siedzącej w codziennym życiu.

Szukasz wsparcia doświadczonego dietetyka klinicznego i/lub sportowego pracującego odpowiedzialnie w oparciu o sprawdzone i rzeczywiście dowiedzione naukowo metody? Koniecznie zapoznaj się z moją ofertą współpracy.

Piśmiennictwo:                                                                                                                   

1. Prince S.A., Elliott C.G., Scott K., Visintini S., Reed J.L.: Device-measured physical activity, sedentary behaviour and cardiometabolic health and fitness across occupational groups: a systematic review and meta-analysis. Int J Behav Nutr Phys Act. 2019 Apr 2;16(1):30. doi: 10.1186/s12966-019-0790-9.
2. Wilmot E.G., Edwardson C.L., Achana F.A., Davies M.J., Gorely T., Gray L.J., et al.: Sedentary time in adults and the association with diabetes, cardiovascular disease and death: systematic review and meta-analysis. Diabetologia. 2012 Nov;55(11):2895-905. doi: 10.1007/s00125-012-2677-z.
3. Biswas A., Oh P.I., Faulkner G.E., Bajaj R.R., Silver M.A., Mitchell M.S., Alter D.A.: Sedentary time and its association with risk for disease incidence, mortality, and hospitalization in adults: a systematic review and meta-analysis. Ann Intern Med. 2015 Jan 20;162(2):123-32. doi: 10.7326/M14-1651.
4. Patterson R., McNamara E., Tainio M., de Sá T.H., Smith A.D., Sharp S.J., et al.: Sedentary behaviour and risk of all-cause, cardiovascular and cancer mortality, and incident type 2 diabetes: a systematic review and dose response meta-analysis. Eur J Epidemiol. 2018 Sep;33(9):811-829. doi: 10.1007/s10654-018-0380-1.
5. Ekelund U., Brown W.J., Steene-Johannessen J., Fagerland M.W., Owen N., Powell K.E., et al.: Do the associations of sedentary behaviour with cardiovascular disease mortality and cancer mortality differ by physical activity level? A systematic review and harmonised meta-analysis of data from 850 060 participants. Br J Sports Med. 2018 Jul 10. pii: bjsports-2017-098963. doi: 10.1136/bjsports-2017-098963.

Źródło fotografii: unsplash.com