Resweratrol (3,5,4′-trihydroksystilben) należy do grupy związków polifenolowych zwanych stylbenami, które znajdują się przede wszystkim w owocach jagodowych, winogronach i czerwonym winie, a także orzechach arachidowych, nasionach soi oraz azjatyckiej herbacie Itadori [1]. Ten dobrze znany związek polifenolowy jest również zaliczany do fitoaleksyn, czyli substancji o właściwościach przeciwdrobnoustrojowych, które wytwarzane są przez rośliny w odpowiedzi na takie bodźce zewnętrzne jak infekcje mikrobiologiczne, promieniowanie UV oraz stresory chemiczne [2].
Warto zauważyć, że resweratrol występuje w dwóch postaciach izomerycznych (trans i cis), niemniej jednak zdecydowana większość badań nad tym związkiem chemicznym dotyczy izomeru trans, ze względu na jego naturalną obecność w winogronach oraz wyraźnie większą stabilność [2]. Izomer trans resweratrolu znajduje się w skórkach owocowych większości odmian winogron, a jego synteza jest stymulowana przez promieniowanie ultrafioletowe, uszkodzenia i infekcje grzybicze.
Resweratrol jest powszechnie znany ze swoich właściwości przeciwutleniających jako zmiatacz reaktywnych form tlenu, choć wykazuje również potencjalne działanie przeciwzapalne, przeciwstarzeniowe oraz przeciwnowotworowe [1 - 3]. Ponadto, na podstawie dotychczas przeprowadzonych badań klinicznych sądzi się, że resweratrol jest ogólnie bardzo dobrze tolerowany przez ludzi i tylko duże dawki doustnie przyjmowanego resweratrolu (2000 mg dwa razy na dobę) dotąd powodowały łagodne lub umiarkowane objawy żołądkowo-jelitowe u zdrowych ochotników [1].
Przekonanie, że resweratrol może być korzystny dla zdrowia układu sercowo-naczyniowego człowieka zrodziło się z danych pochodzących z badań epidemiologicznych oraz odkrycia zjawiska tzw. „francuskiego paradoksu” [1, 4]. Zgodnie z tymi spostrzeżeniami populacja francuska, pomimo wysokiego spożycia nasyconych kwasów tłuszczowych w diecie ma raczej niskie ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, a działanie ochronne w tej materii przypisano relatywnie wysokiej częstotliwości konsumpcji czerwonego wina, obfitującego między innymi w resweratrol. W późniejszych badaniach resweratrol został określony jako substancja tylko częściowo odpowiedzialna za ten efekt kardioprotekcyjny, bowiem jego stężenie w różnych rodzajach czerwonego wina może być niewystarczające, aby przeciwdziałać negatywnym skutkom stresu oksydacyjnego [4, 5].
Wyniki wielu dotychczas przeprowadzonych badań klinicznych wykazały, że za ewentualne zmniejszenie ryzyka schorzeń układu sercowo-naczyniowego w przypadku odpowiedniej i długotrwałej podaży resweratrolu odpowiedzialne są różne mechanizmy, które obejmują m.in.: obniżenie stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego, zwiększenie intensywności procesów metabolicznych, wzrost syntezy tlenku azotu przez komórki śródbłonka naczyniowego, hamowanie proliferacji komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych oraz nasilanie procesu autofagii [1, 3, 5]. Ponadto, korzystny wpływ resweratrolu jako bioaktywnego związku polifenolowego na poprawę zdrowia kardiometabolicznego, w tym ciśnienia tętniczego krwi został głównie zaobserwowany w przypadku stosowania wysokiej dziennej dawki (co najmniej 300 mg na dobę) i u pacjentów z cukrzycą [6, 7].
Przeczytaj cały artykuł z uwzględnionym fachowym piśmiennictwem na blogu Muscle Zone
Źródło fotografii: pixabay.com
