Węglowodany i kwasy tłuszczowe stanowią dwa podstawowe źródła paliwa, które utleniane są przez tkankę mięśniową podczas długotrwałego wysiłku o charakterze wytrzymałościowym. Względny udział tych dwóch źródeł paliwa w głównej mierze zależy od intensywności ćwiczeń i czasu ich trwania, niemniej jednak na ogół przy większym wykorzystaniu węglowodanów, zwłaszcza gdy wzrasta intensywność podejmowanego wysiłku. W związku z tym wytrzymałość mięśniowa i wydolność fizyczna organizmu w sportach wytrzymałościowych są w szczególności uzależnione od dostępności endogennych węglowodanów. Warto podkreślić, że poprawa dostępności węglowodanów podczas długotrwałego wysiłku fizycznego poprzez spożywanie odpowiednich ilości łatwo przyswajalnych węglowodanów zdominowała kierunek badań w dziedzinie dietetyki sportowej w ciągu ostatnich kilkunastu lat. W rezultacie wspomnianych licznych badań ustalono, że spożywanie węglowodanów podczas długotrwałych (powyżej 2 godzin) ćwiczeń o umiarkowanej lub wysokiej intensywności może znacznie poprawić możliwości wysiłkowe organizmu.

W ostatnich latach nastąpiły znaczące zmiany w zrozumieniu roli węglowodanów podczas ćwiczeń o charakterze wytrzymałościowym, co pozwala na sformułowanie bardziej szczegółowych i co ważne bardziej spersonalizowanych rekomendacji dotyczących przyjmowania węglowodanów podczas podejmowanej przez sportowców aktywności fizycznej. Nowe wytyczne w tym zakresie zaproponowane dwa lata temu przez Akademię Żywienia i Dietetyki (ang. Academy of Nutrition and Dietetics), Dietetyków Kanady (ang. Dietitians of Canada) oraz Amerykańskie Stowarzyszenie Medycyny Sportowej (ang. American College of Sports Medicine) uwzględniają czas trwania i intensywność ćwiczeń, a zalecenia nie ograniczają się wyłącznie do ilości węglowodanów, lecz nadają również kierunek w odniesieniu do rodzaju spożywanych węglowodanów.

Zgodnie ze wspomnianymi wytycznymi dotyczącymi spożycia węglowodanów podczas wysiłku fizycznego zawodnicy pod kątem zwiększania wydolności fizycznej organizmu powinni podczas wykonywanych ćwiczeń spożywać następujące ilości węglowodanów:

1. Krótkotrwałe ćwiczenia (do 45 minut): węglowodany niepotrzebne,
2. Ciągły oraz bardzo intensywny wysiłek fizyczny (45 - 75 minut): niewielkie ilości węglowodanów, w tym również możliwe zastosowanie metody płukania jamy ustnej roztworem węglowodanowym,
3. Ćwiczenia wytrzymałościowe, sport typu start - stop (60 – 150 minut): 30 – 60 g węglowodanów na godzinę ćwiczeń, 
4. Ćwiczenia ultra-wytrzymałościowe (powyżej 150 – 180 minut): do 90 g węglowodanów na godzinę ćwiczeń, w tym wykorzystanie pochodzących z produktów dostarczających węglowodanów korzystających z różnych mechanizmów transportujących (mieszanina glukozy oraz fruktozy), ponieważ przyczyniają się one do wyższego poziomu utleniania węglowodanów konsumowanych podczas podejmowanego wysiłku fizycznego.

Przeczytaj cały artykuł z uwzględnionym piśmiennictwem na blogu Muscle Zone