Badania z udziałem pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wskazują, że większość z nich jest zainteresowana modyfikacją swojej diety oraz stosowaniem różnorodnych suplementów diety, aby potencjalnie zmniejszyć nasilenie i symptomy towarzyszące chorobie [1].

Witamina D a stwardnienie rozsiane

Niedobór witaminy D jest powszechnie uważany za środowiskowy czynnik ryzyka rozwoju stwardnienia rozsianego, bowiem liczne dotychczas przeprowadzone badania epidemiologiczne dostarczyły dowodów wskazujących na związek tej choroby neurologicznej z niskim stężeniem witaminy D wynikającym w głównej mierze z niewystarczającej ekspozycji na promieniowanie słoneczne w krajach o umiarkowanym klimacie, a także korzyściami wynikającymi z jej suplementacji [2, 3]. Ponadto, w ostatnich latach w kilku dużych badaniach genetycznych z udziałem pacjentów ze stwardnieniem rozsianym dowiedziono, że różne nieprawidłowości związane z metabolizmem witaminy D są również powiązane ze zwiększonym ryzykiem zachorowania. Za główne mechanizmy działania witaminy D w stwardnieniu rozsianym uważa się jej właściwości immunomodulujące z udziałem różnych kategorii limfocytów T i B w ogólnym układzie odpornościowym, a także neuroprotekcyjne i neurotroficzne, które mogą być wywierane na poziomie ośrodkowego układu nerwowego. Co jednak ciekawe, wyniki dotychczas opublikowanych systematycznych prac przeglądowych i metaanaliz dotyczących roli oraz skuteczności suplementacji witaminy D w stwardnieniu rozsianym są niejednoznaczne ze względu na wyraźnie ograniczone dane i niską jakość dowodów, stąd mając na uwadze aktualny stan wiedzy niektórzy autorzy zalecają dodatkową suplementację witaminy D u pacjentów w umiarkowanej dawce, zasadniczo korygującej jej występujący niedobór, dopóki nie zostaną udostępnione kolejne istotne informacje [2 – 5]. Na domiar tego, w niektórych pracach wskazuje się, że niski stan zaopatrzenia organizmu w witaminę D nie jest jedną z możliwych przyczyn choroby, lecz konsekwencją złego stanu zdrowia, bowiem procesy zapalne związane z występowaniem i przebiegiem klinicznym stwardnienia rozsianego mogą przyczyniać się do zmniejszenia stężenia metabolitu 25(OH)D, co w pewien sposób może wyjaśniać dlaczego odnotowuje się niski poziom witaminy D w wielu zaburzeniach autoimmunizacyjnych [3, 6].

Kofeina a stwardnienie rozsiane

W pracy przeglądowej opublikowanej w ubiegłym roku w czasopiśmie Frontiers in Nutrition w której autorzy dokonali oceny wpływu spożycia kawy i kofeiny na stwardnienie rozsiane z naciskiem na uczucie zmęczenia towarzyszące chorym wykazano, że kofeina może mieć korzystne działanie na przebieg choroby i zmniejszenie ryzyka zachorowania, w szczególności jeśli przyjmowana jest w dość dużych dawkach, które odpowiadają około 6 filiżankom kawy dziennie [7].

Przeczytaj cały artykuł z uwzględnionym piśmiennictwem na blogu Muscle Zone

Źródło fotografii - pixabay.com